Zesłanie Ducha Świętego

W niedzielę Zesłania Ducha Świętego kończymy  celebrację okresu wielkanocnego. Dziś wspominamy wydarzenie z życia pierwotnego kościoła, kiedy to Pan Jezus, tak jak wcześniej zapowiadał zesłał na Apostołów, zgromadzonych w wieczerniku  Ducha Świętego. Opis tego wydarzenia   znajdujemy w  Dziejach  Apostolskich. Otrzymawszy dary Ducha Świętego, apostołowie z odwagą głoszą innym narodom to wszystko czego doświadczyli w „Szkole Jezusa”. Oni widzieli  Jego moc, dobroć, działanie łaski Bożej… Istnieje nierozerwalna  zbieżność między wartościami pokoju, przebaczenia i darami Ducha Świętego. Pan Jezus zawsze witał apostołów pozdrowieniem pokoju – Pokój Wam!

Tak jak Jezusa posłał na świat Bóg Ojciec z orędziem  pokoju, tak i On posyła  do świata swoich uczniów,  aby oni  z pokojem w sercu i na ustach głosili wszystkim  narodom orędzie Bożego miłosierdzia. Przed rozesłaniem apostołów Pan Jezus tchnął w nich Ducha, podobnie jak uczynił to Bóg Ojciec w akcie stwarzania świata, gdy  tchnął ducha życia  w nozdrza  biblijnego Adama.

Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam, że  Kościół wezwany jest do kontynuacji Jezusowej misji głoszenia światu orędzia miłości i przebaczenia poprzez życie sakramentalne. W sakramencie Chrztu dokonuje się oczyszczenie  penitenta z  grzechów i jego duchowa przemiana w nowego człowieka. W Sakramencie Pojednania Kościół celebruje Boże Miłosierdzie poprzez przebaczenie grzesznikom popełnionych win. Duch przebaczenia winien charakteryzować także każdego chrześcijanina.  Tak jak święty  Franciszek z Asyżu, tak też każdy z nas winien być w   swoim środowisku, rodzinie, na ulicy,  zakładzie pracy, w szkole, na uczelni  ”narzędziem” Chrystusowego Pokoju; na brak którego tak bardzo  cierpi współczesny świat, nasze środowisko , a często także  i nasze rodziny.